Vaak, heel vaak, zie je in schema’s steeds dezelfde patronen terugkeren, zoals bijvoorbeeld:
Maandag: duurloopje
Dinsdag: baantraining
Woensdag: rustdag
Donderdag: baantraining
Vrijdag: duurloop
Zaterdag: fartlek
Zondag: lange duurloop
Elke week komt hetzelfde patroon weer terug. Zelf doe ik daar ook heel vaak in mee. Kan meestal ook niet anders. Hoewel….het kan altijd anders. Als je maar bereid bent om het anders te doen. Ik wil het graag anders doen. En toch doe ik het bijna nooit. Waarom dan niet?
Het is logistiek en/of sociaal niet handig om het anders te doen. Je traint op dinsdag nou eenmaal met “jouw” groep op de baan. Dat is vaste prik. De baan is op andere tijden bezet door anderen of je mag niet op de baan.
Verder heb je ook nog eens je verschillende cycli. Je training wordt per week opgesteld, en per maand, en per periode, en per jaar, en soms ook nog over enkele jaren. Niet dat de cycli op langere termijn al concreet worden ingevuld. Dat is niet handig, maar er is wel een jaarplan om te groeien en te presteren.
Vaak zie je 2-3 wedstrijden per jaar die je als speerpunt uitkiest. Daar moet je zo optimaal mogelijk presteren. Van daaruit ga je terugrekenen en een trainingsprogramma vaststellen. En zoals hierboven aangegeven, wordt dat vaak in behoorlijk vaste patronen gedaan.
In de opbouw naar de wedstrijd kies je bijvoorbeeld voor een 3-wekelijkse opbouw van de km’s met steeds na die 3 weken weer een stapje terug, en weer opnieuw opbouwen. Alles om die (super)compensatie zo hoog mogelijk te krijgen.
Uiteindelijk kom je dus steeds in dezelfde patronen terug, met als gevolg dat de prikkels afvlakken en de vooruitgang vertraagd. Waarom niet eens dat hele patroon omgooien. Laat je lichaam en geest maar eens flink “schrikken” cq. aanpassen. Door uit je patroon – de zgn. comfort-zone – te stappen zullen de trainingsprikkels veel groter worden.
Doe het eens helemaal anders in een week. Doe de baantraining eens op woensdagavond, of donderdagmorgen, of zondagochtend, of op welk tijdstip dan ook. Zo kun je natuurlijk ook met je duurloop varieren. Doe de lange duurloop eens op een doordeweekse dag. Ik besef dat zoiets met je werk vaak wat moeilijk te plannen is. Vandaar dat je ook vaak dezelfde patronen ziet!! Of doe eens 3 dagen baantraining achter elkaar. Uiteraard moet je wel steeds goed weten waar je mee bezig bent. Na bv. 3 dagen baantraining moet je misschien wel 2 of 3 dagen volledig rust nemen. Het is de bedoeling dat de trainingsprikkels opbouwen, en niet afbreken. Daarmee krijg je een grotere sinus van de supercompensatie. Je gaat dieper, maar je komt ook hoger uit dan bij 3x een kleinere supercompensatie.
Verder kun je ook per training alles nog eens splitsen. In het ultralopen zie je dat al vaker. Bv. 2 dagen achter elkaar een lange duurloop (de zgn. dubbeldekker) of de duurloop van 12 uur op 1 dag splitsen in brokken van 3x 4uur met steeds 1-2 uur pauze. Zo kun je eindeloos varieren.
Als je een duurloop in stukjes kan hakken, waarom kan dat dan niet met een baantraining? Waarom doe je bijvoorbeeld een baantraining van 3 series van 5x 200m tussen 19:00 uur en 20:30 uur? Je kiest dan een seriepauze van 400m of zo. Waarom heb je niet een seriepauze van 30 minuten? Of waarom doe je niet eens een serie in de ochtend, een serie in de middag en een serie in de avond? Door de langere seriepauze kun je meer kwaliteit in je training brengen zonder dat je belasting te hoog wordt.
En zo kun je veel meer varieren dan er bijna altijd gedaan wordt. Ik zeg niet dat je het moet doen zoals ik hierboven als voorbeelden aangeef. Maar denk er eens over na. Wees creatief. Zorg ervoor dat er meer en/of betere trainingsprikkels komen.
